HER ŞEYİ ÖĞRENDİM DE...
“Her şeyi öğrendim de; 3 şeyi öğrenemedim:
1. Adam satmak…
2. İnsan ayrımı yapmak…
3. Yalakalık yapmak…
Cahilliğime verin.”
Bu söz, belki de hayatta en önemli erdemlerden bazılarına sahip olup da “cahil” sanılmayı göze alan insanların cümlesi… Çünkü bazı “beceriler” (!) vardır ki, insanı yükseltmez, küçültür.
Adam satmak mesela… Hayat boyu her şeyi öğrensen de bir insanı zor gününde yüzüstü bırakmayı, onun sırtından çıkar sağlamayı öğrenememişsen ne mutlu sana. Çünkü sadakat, güven ,vefa ve dürüstlük parayla alınmaz, kitaptan ezberlenmez. Bu yüzden bazıları seni saf, cahil, hatta aptal sanabilir. Olsun. Adam satmayan insanın yüreği rahattır.
İnsan ayrımı yapmak… Başkalarına makamına, cebine, soyadına göre değer biçmek… O da çok yaygın bir hüner (!) oldu. Herkes güçlüye yanaşıp zayıfı görmezden geliyor. Oysa sen herkese insan olduğu için saygı duymayı öğrenmişsen, kalbin hep bir adım öndedir. Ve evet, bu da sana “kandırılma riskini” getirir. Yine de birilerini hor görerek yükselmekten iyidir.
Yalakalık yapmak… Dilin döndüğün kadar övmek, pohpohlamak, menfaat için eğilip bükülmek… Birileri buna “strateji” diyor. Ama kimse kimseyi kandırmasın: Bu, öz saygıyı erozyona uğratır. Belki kısa vadede kapılar açar ama insan kendi aynasına bakamaz hale gelir. Eğer bunu öğrenememişsen, bence eksik değil fazlasın.
Hayatın içinde böyle sözler, küçük bir özeti gibidir karakterimizin. Her şeyi öğrenmek zorunda değiliz. Hele ki insan satmayı, ayrımcılığı, yalakalığı hiç öğrenmeyelim. Bırakalım bizi “cahil” sansınlar. Çünkü bu “cahillik”, özümüzdeki onurun, vicdanın, insan kalabilmenin başka bir adıdır.
Eğer sen de böyleysen, bil ki yalnız değilsin. Dünya hala “her şeyi bilen”lerden çok, “bazı şeyleri hiç bilmemeyi seçen” insanların omzunda dönüyor.
Yelda Öğretmen
Yorumlar
Yorum Gönder