YENİ SÜRÜMÜNÜZ HAYIRLI OLSUN


 Ne güzel demiş biri kim bilmiyorum not etmişim ;

“Dışarının havası ne olursa olsun, içinde hep bir bahar olsun.”

Gerçekten de öyle... Dışarısı hep bir telaş, hep bir kaos.

Hava ya kapalı, ya fazla sıcak; insanlar ya sinirli ya aceleci.

Yani anlayacağınız, hayat "sakin" modunu bir türlü bulamıyor!

Ama fark ettim ki, dışarısı hep böyleymiş zaten.

Çarşıda biri omzuma çarpar, dönüp özür bile dilemez.

Market sırası mı? Sonsuzluk gibi uzar…

Yağmur yağar, şemsiyemin tam da ihtiyaç duyduğum anda teli kırılır.

Hiçbir zararımın dokunmadığı biri gelir, gönlümün ortasına taş gibi bir söz bırakır.

Eskiden tüm bunlara sinirlenir, içime atar, geceleri düşünür dururdum.

Meğer içime attıklarım, sadece kalbimi kırmamış; bedenimde de birikmiş…

Bir gün bir hastalık geldi, “Yeter artık!” dedi.

İşte o an anladım ki, bazı şeyleri bırakmazsak, onlar gelip bizi bırakıyor.

Şükür ki hem onlardan hem yüklerinden kurtuldum.

Artık biri omzuma çarpınca, “Bugün de denge çalışmamı yaptı hayat” diyorum.

Kasada sıra mı bitmiyor? "Sabır XP’si kazanıyorum" diye gülümsüyorum.

Şemsiyem mi kırıldı? "Yeni bir şemsiye için bahane çıktı" deyip geçiyorum.

Çünkü öğrendim: Hayat düz bir yol değil, biraz salıncak, biraz hız treni…

Ama ben artık her sarsıntıda değil, her “level”de geliştiğimi fark ediyorum.

İçimden diyorum ki; bugün de hayat beni güncelledi, yeni sürümüm hayırlı olsun🤭

Çünkü dış dünya bir Netflix dizisi gibi; her bölümde başka bir olay, başka bir karakter!

Ama iç dünya öyle mi … işte orası bizim yönetmen koltuğumuz.Direksiyon sende..

İster kar yağsın, ister fırtına kopsun, içimdeki yazlık sandalye hep balkonda.

Hatta bazen içsel bir kahve koyup, hayata karşı “bugün beni yorman yasak” tabelası asıyorum.Deneyin çok keyifli ..

Evet, dış dünyayı kontrol edemiyoruz. Ama içimizde ne açar, ne solar, işte onun kararını ancak biz veririz.

İç bahçene iyi bak! Orada papatyalar mı açacak, yoksa dikenler mi büyüyecek…Senin seçimlerin, senin iç sesin belirler bunu.

Unutma, dışarıda kar da yağar, kavga da çıkar…

Ama sen istersen, için hep “ilkbahar” kalır.

Çünkü iç huzur dediğimiz şey, bir çiçek gibi;

Güneşini sen seçersin, suyunu da sen verirsin!

Haydi şimdi aynaya bir gülümse…

Belki dışarısı gri, ama içindeki bahar cıvıl cıvıl seni bekliyor...

Yelda Öğretmen 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

BUGÜN NASIL YAŞAMAK İSTİYORUM ?

KELEBEK KANADI SENDROMU 🦋

Yaşama Katılan Değer: Kendine Yatırım