KENDİN OLABİLME SANATI


 “Kendin Olmak” Sanatı: Sahte Maskeler Balosunda Gerçek Yüzünle Dans Etmek


Seni sürekli başka biri yapmaya çalışan bir dünyada kendin olabilmek en büyük başarıdır.

– Ralph Waldo Emerson


Günümüz dünyasında doğduğumuz andan itibaren bir yarışa sokuluyoruz. Henüz doğru düzgün konuşamadan, “sen de ablan gibi uslu ol” deniliyor. “Komşunun çocuğu” ise hayatımızın başrolünde: Hem başarılı, hem efendi, hem de piyano çalıyor — eh, bir tek uçmayı öğrenemedi!


Toplum, kalıplarla örülmüş bir kopya fabrikası gibi. Herkes aynı hayatı yaşasın istiyor. Aynı diplomayı alsın, aynı işe girsin, aynı düzene kapılsın… Kendi olmayı denediğinde ise sistem bir anda “virüs algılandı!” diye alarm veriyor.


Ama asıl virüs; içindeki seni bastırmak, sırf uyum sağlamak uğruna benliğini susturmak değil mi?


Kendin olmak… Ne büyük cesaret işi aslında! Çünkü bu, kalabalıklardan ayrılmak demek. “Ben farklıyım” diyebilmek. Ve bazen bu, çatal bıçak sesiyle boğulmuş bir aile yemeğinde "ben başka bir yol seçmek istiyorum" demek kadar zor olabilir.


Oysa sen biriciksin. Parmak izlerin gibi ruh izlerin de sadece sana ait. Bir Picasso tablosunu alıp "şöyle biraz daha Mona Lisa’ya benzetelim" desek ne kadar anlamsız olur, değil mi? Aynı şekilde, senin eşsizliğini başka birine benzetmeye çalışmak da o kadar trajikomik.


Hayat bir sahne, evet. Ama bu sahnede figüran olmayı kabul ettiğinde, rol çalmayı bile başaramayan bir taklit olursun. Oysa kendi hikâyenin başrolü olmak varken, neden başka birinin hayatında dekor olasın?


Tabii “kendin olmak” kolay değil. Bazen seni yanlış anlayanlar olacak. “Sen değiştin” diyecekler. (Aslında sadece maskeni çıkardın.) Ama unutma, kendin olduğunda kaybettiklerin, seni sevmeyen maskelerdir. Kazandıkların ise seni gerçek hâlinle seven bir avuç yürekli insandır. Ve o birkaç kişi, binlerce yüzeysel alkıştan çok daha kıymetlidir.


Unutma, taklitler her zaman aslını yaşatmaz. Bazen sadece ses yapar. Gerçek olan ise sessizce yol alır, derinden işler kalplere.


Kendin olmaktan korkma. Kendin olmaktan utanma. Çünkü senin varlığın, bu dünyaya bir fark olarak gönderildi. Ve o farkı yaşayarak, belki de başkalarına da ilham olacaksın.


Ve belki bir gün... “Seni başka biri yapmaya çalışan bir dünyada kendin olmayı başarmış” diyecekler senin için.


Ve sen ,belki ben  gülümseyerek diyeceğiz ki :

“Ne mutlu bana… Çünkü ben, sahte olan her şeyin ortasında gerçek kalabildim.”😉

Yelda Öğretmen 



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BUGÜN NASIL YAŞAMAK İSTİYORUM ?

Resim
 Hayat kısa. Hatta bazı sabahlar alarmı duyamayacak kadar kısa. Ama ne yapıyoruz? Sanki sonsuz bir vaktimiz varmış gibi davranıyoruz. Sabah gözlerimizi yarım yamalak açıp, kahveyi damardan alsak ayılacağız diye düşünüyoruz. Ama asıl mesele kahvede değil dostlar… UYANMAKTA! Burada bahsettiğimiz uyanıklık, sabah kalkınca gözleri ovuşturup “Bir beş dakika daha…” demek değil. Hayata gözünü açmaktan bahsediyoruz. Çünkü ne demiş büyüklerimiz: "Yaşarken mutlu ve uyanık olmaya bak, çünkü uzun süre ölü ve uykuda kalacaksın." İnsanoğlu öyle bir varlık ki, çoğu zaman yaşadığının farkında değil. Otomatik pilota bağlamışız; işe git, eve gel, yemek yap ,ye,yıka kaldır , dizi izle, çay iç ,uyku moduna geç. Peki ya ruhun? Onu en son ne zaman güncelledin? Belki de son yazılım güncellemesi 2008'te kaldı…Güncellemeyen her şey eror verir.. Haydi Biraz Farkındalık! Sabah uyanınca telefona değil, kendine bak aynada. Bildirimlerden önce kendini yokla. “Bugün gerçekten ne hissediyorum?” diye sor...
Devamı

KELEBEK KANADI SENDROMU 🦋

Resim
 Kelebek Kanadı Sendromu Bugün bir şey öğrendim. Kelebekler…🦋 kendi kanatlarını göremezlermiş. Yani düşün: Rengârenk, şahane, tablo gibi kanatlara sahipsin ama aynan yok! Uçuyorsun ama farkında değilsin ne kadar zarif olduğunun. Ve sonra düşündüm: “Hımm… Bu bana çok tanıdık geldi.” Çünkü sen de öylesin. Ne kadar özel olduğunu, ne kadar güzel güldüğünü, bir cümleyle nasıl birinin gününü aydınlattığını fark etmiyorsun. Sabah kalkıp saçın dağınık, gözün uykulu hâliyle aynaya bakıyorsun… ama sen sadece sivilceyi görüyorsun. Halbuki ben orada ışıldayan bir ruh, kahkaha yedekli bir yürek ve yürürken etrafa enerji saçan bir varlık görüyorum. Sen de bir kelebeksin ama bluetooth’suz. Yani dışarıya yayın yapıyorsun ama kendin dinleyemiyorsun. Birini mutlu ediyorsun ama kendine “Aferin be!” demeyi unutuyorsun. Bir kelebek, “Ay bu kanat bende fazla mı abartılı oldu?” der mi? Sen neden içindeki güzelliği küçümsüyorsun o zaman? Farkında Olmanın 3 Altın Kuralı: Aynaya sadece sivilce kontrolü içi...
Devamı

Yaşama Katılan Değer: Kendine Yatırım

Resim
 Yaşama Katılan Değer: Kendine Yatırım Uğruna emek ve zaman harcadığınız her şey, kendinize yaptığınız bir yatırımdır. Bu, sadece bir beceri kazanmak, bir kitap okumak ya da bir proje üretmek değildir. Aynı zamanda hayatın anlamına yaptığınız bir yatırımdır. Çünkü insan, emek verdiği şeyde kendini inşa eder. Her sabah biraz daha sabırlı olmak için verdiğiniz mücadele, Her akşam vicdanınızı rahatlatarak bitirdiğiniz bir gün, Her hayal kırıklığında yeniden denemek için kurduğunuz cesaret… Bunların hepsi, yaşama sunduğunuz katma değerin bir parçasıdır. Kişisel gelişim sadece kendinizi daha iyi hale getirmek değil, aynı zamanda çevrenize, topluma ve dünyaya da daha nitelikli bir insan olarak katkı sunmaktır. Farkındalık buradadır: Küçük görünen çabaların aslında ne kadar büyük etkiler yarattığını görmekte. Sabırla suladığınız bir fidanın, bir gün birine gölge olacağını bilmektir. Unutma, kendine yaptığın her yatırım… Gelecekte senin adına konuşan sessiz başarıların olur... Yelda Öğretm...
Devamı