GELİŞİM BURADA BAŞLAR
"Kimseden daha iyi olmadığınızı anlayacak kadar mütevazı, herkesten farklı olduğunuzu kavrayacak kadar bilge olun."
– İbn Rüşd
Bazı sözler vardır ki okurken kalbinize usulca dokunur, sonra bir köşeye çekilir ve oradan tüm hayatınıza bakar. İşte İbn Rüşd’ün bu sözü de onlardan biri. Ne bir virgül eksik olmalı ne bir harf fazla… Mütevazılığın zarafeti ile farkındalığın bilgesi arasında kurulan bu cümle, adeta insan olmanın özeti.
Şimdi biraz açalım bu büyülü ifadeyi.
"Kimseden daha iyi olmadığınızı anlayacak kadar mütevazı olun..."
Hepimizin içinde gizli bir süper kahraman yatar: Ben Bilirim Ben Her Şeye Hakimim diyenlere gelsin .. Halbuki mütevazılık, o iç sesin sesini biraz kısmaktır. Kendini başkasının yerine koymak, çay bardağının dibinde duran son şekeri başkasına uzatmak gibidir. Mütevazı olmak, kimseye yukarıdan bakmamak ama gerektiğinde el uzatmaktır. Çünkü asıl yükseklik, alçak gönüllülükte gizlidir. Kimseye tepeden bakmamak, insanı hiçliğe götürmez; aksine, başkalarının kalbinde yer etmeyi sağlar. Bir nevi VIP giriş kapısı gibi: Sessiz, ama doğrudan kalbe çıkar.
"...herkesten farklı olduğunuzu kavrayacak kadar bilge olun."
Bak bu kısmı tam da ego ile özgüvenin dans pistinde yaptığı vals gibi… Kendini özel hissetmek değil mesele; zaten özelsin. Ama bilge kişi bilir ki özel olmak, “Ben farklıyım!” diye bağırmak değil, farklılıklarıyla barış içinde yaşamak demektir. Kendi içindeki cevheri keşfetmek, sonra da başkalarının madeniyle savaşa girmeden parlamaktır. Aynı anda hem sıradan, hem eşsiz olmak işte bu bilgelikle mümkündür.
Her insan bir parmak izi kadar özgün, bir kitap kadar derin, bazen de bir karikatür kadar eğlencelidir. Ama hepimiz aynı evrenin misafiriyiz; kimimiz kısa kalır, kimimiz uzun konuşur. Bazılarımız çay içer, bazıları kahve … Ama sonuçta önemli olan, bu dünyada kimseyi küçük görmeden, kendi iç büyüklüğümüzü fark ederek yaşamaktır.
Yani mesele şu:
Ne “Ben ondan iyiyim” demeliyiz, ne de “Benim gibi bir başkası yok” diye kibirlenmeliyiz.
Doğrusu şu:
“Ben eşsizim, ama kimseye üstün değilim.”
Bu söz, hem aynaya bakmayı öğretir, hem de pencereye… Kendimize dönüp bakmayı, ama dışarıyı da unutmamayı…
Ve unutmayalım:
Mütevazılık başkalarının ışığını söndürmeden parlamaktır.
Bilgelikse kendi ışığını kimseyle kıyaslamamaktır.
İbn Rüşd’e selam olsun, kalbimize küçük bir not bıraktı;
biz de şimdi onu cebimize koyup hayata devam ediyoruz:
Ne çok yukarıda ol, ne çok aşağıda…
Yeter ki olduğun gibi ol, ama farkında ol.
İşte gelişim, tam da burada başlar..
Yelda Öğretmen
Yorumlar
Yorum Gönder